Ksiądz, kompozytor i muzykolog. Urodził się w 1878 roku w Bydgoszczy, a kształcił się w Bydgoszczy i Drawsku Pomorskim. W latach 1898-1902 był słuchaczem Seminarium Duchownego w Poznaniu, natomiast w 1908 roku odbył kurs muzyki kościelnej w Ratyzbonie. Studiował muzykologię na uniwersytetach w Berlinie i we Wrocławiu, uzyskując stopień doktora. Od 1916 roku kierował poznańskim chórem archikatedralnym, który z czasem zyskał rangę najlepszego chóru męskiego w Polsce i znany był w wielu krajach Europy. W 1921 roku habilitował się we Lwowie, a następnie był wykładowcą na Uniwersytecie Poznańskim oraz państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu. Prócz tego komponował i przygotowywał wiele prac z dziedziny muzyki. W okresie okupacji został internowany przez Niemców i wysiedlony do generalnego Gubernatorstwa. Zmarł w warszawie w 1943 roku, a w 1946 roku jego prochy przeniesiono do Krypty Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu. Jego dzieło kontynuowali jego uczniowie, dyrygenci sławnych chórów: Stefan Stuligrosz i Jerzy Kurczewski.