To już dziewięcioletnia tradycja towarzyszy parafialnym pielgrzymkom, tzw. „wrześniówkom”. W poniedziałkowy poranek, 7 września dwudziestoosobowa grupa, wraz z proboszczem ks. Trojanem Marchwiakiem, wyruszyła do sanktuarium św. Anny. Sprawnie załadowano bagaże, zajęto miejsca i o 6.30 kierujący autokarem pan Stefan ruszył w kierunku Wrocławia. Ksiądz Trojan zaintonował modlitwę poranną. Modliliśmy się także we własnych intencjach.
Przed godziną 11.00 dotarliśmy do Brzegu, pierwszego punktu naszej pielgrzymki. Celebransem, zaplanowanej w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, Mszy Świętej był ks. Trojan. Tutejszy proboszcz, ks. Bolesław Robaczek (nieobecny ze względu na inne zajęcia) wszystko przygotował tak, abyśmy czuli się w jego parafii jak u siebie w domu. Po Eucharystii pan Jerzy (pracownik Zamku Piastów Śląskich) oprowadził nas po mieście i w sposób bardzo wyczerpujący oraz rzeczowy opowiedział o kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, rezydencji Piastów Śląskich z XIII w., określanej Śląskim Wawelem, i innych obiektach (renesansowej budowli ratusza wzniesionej w latach 1569-1577, kościele pw. św. Mikołaja, tj. gotyckiej bazylice pochodzącej z XIV w., zaliczanej do największych bazylik gotyckich na Śląsku).

Ale to nie był koniec atrakcji przewidzianych na ten dzień. W miejscowości Moszna oczom naszym ukazał się bajkowy pałac z połowy XIX w., otoczony rozległym parkiem, a wybudowany przez najbogatszego człowieka Prus, Huberta von Thiele-Winclera. Do Domu Pielgrzyma na Górze św. Anny dotarliśmy o godz. 19.00. Po obiadokolacji i zakwaterowaniu w pokojach udaliśmy się na zasłużony odpoczynek.

Góra św. Anny słynie z sanktuarium będącego jednym z najcenniejszych obiektów i zespołów zabytkowych w Polsce. Stoi tu siedemnastowieczny klasztor oo. Franciszkanów oraz wspaniała bazylika z pięknymi witrażami i organami. Obydwie budowle w stylu gotycko-barokowym są doskonale wkomponowane w kulturowo-przyrodniczą przestrzeń parku krajobrazowego. Jednak głównym celem naszej pielgrzymki do tego miejsca była modlitwa do św. Anny, opiekunki m.in. rodzin i matek, oraz przejście po stacyjkach kalwarii. O godzinie 11.00 całą grupą uczestniczyliśmy we Mszy Świętej, następnie o. Zenon oprowadził nas po bazylice, wskazując na liczne malowidła przedstawiające sceny z życia św. Anny. Na ołtarzu głównym znajduje się figurka św. Anny trzymającej w ramionach dwoje dzieci: na lewym ramieniu swoją Córkę, Najświętszą Maryję Pannę, na prawym natomiast swojego Wnuka, Pana Jezusa.

Około godz. 13.00, pełni doznań duchowych, wyruszyliśmy dalej, do Opola. Tutaj czekała już na nas pani Nina, przewodniczka. W jej towarzystwie udaliśmy się na bardzo interesujący spacer po najbardziej urokliwych i znaczących historycznie miejscach Opola, miasta licznych uczelni, teatrów, filharmonii, z charakterystyczną Wieżą Piastowską z ok. 1300 r., neorenesansowym ratuszem, kościołem pw. Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha (najstarszą świątynią w Opolu), gotycką bazyliką katedralną Podwyższenia Krzyża Świętego i… opolskim amfiteatrem.

Będąc na Śląsku Opolskim, nie mogliśmy nie zawitać do Ozimka, kiedyś bardzo dużego ośrodka hutniczego z jedynym w Europie żelaznym mostem z 1827 r., wiszącym nad Małą Panwią. W bezpośrednim sąsiedztwie zabytkowego mostu znajduje się Muzeum Hutnictwa Doliny Małej Panwi z ekspozycją prezentującą dzieje hutnictwa od średniowiecza do czasów nowożytnych.
Trzeciego i ostatniego dnia naszej pielgrzymki, zaraz po śniadaniu ruszyliśmy do Tarnowskich Gór. Tutaj mieliśmy zaplanowane zwiedzanie Zabytkowej Kopalni Rud Srebronośnych. Przewodnik oprowadził nas po unikatowym (w skali kraju i Europy) dawnym obiekcie górnictwa kruszcowego. Na głębokości ok. 40 m przeszliśmy trasę o długości 1700 m, a fragment trasy o długości 270 m pokonaliśmy łodziami. Kaski uchroniły nas od guzów na głowie!

Nasze pielgrzymowanie rozpoczęliśmy Eucharystią w kościele w Brzegu, a zakończyliśmy w Częstochowie. Uczestnicząc we Mszy Świętej, modliliśmy się we własnych intencjach i dziękowaliśmy Maryi za wspólnie przeżyty czas na pielgrzymkowym szlaku, za piękno i przeżycia duchowe, których doświadczyliśmy. Zwiedziliśmy przecież Śląsk Opolski, piękny zakątek Polski, który niewielu z nas wcześniej widziało.
Do zobaczenia na kolejnej pielgrzymce!